De ruigere Alpen dwingen route aanpassingen af
Om te voorkomen, dat ik steeds voor onneembare hellingen sta, heb ik alleen verharde wegen aangehinkt. Ben dus woensdag niet voor verrassingen komen te staan. De route bevatte een klim naar de Col du Corobin. Deze heeft een hoogte van 1211m. Zowel de klim als de afdaling loopt door een ravijn. Het gevolg is indrukwekkend stijle rotswanden en een bruisende rivier. Heel mooi.
Bij aankomst in Au Diapason vertelde Baptiste, dat het vandaag Fête de la Musique is. Overal in Frankrijk treden amateur gezelschappen op. Hijzelf moest ook optreden elders in de regio. Aangezien ik enige gast ben, wordt er niet voor mij gekookt. Maar bij de enige bar in het gehucht treed een bandje op en hier kan je ook eten.
Het bandje speelde voornamelijk Franse chansons. De meeste kende ik niet maar ik realiseerde me toen pas dat de accordeon er een hele belangrijke rol speelt. Het publiek bestond uit zo’n 50 mensen, die van heinde en ver kwamen, maar iedereen kende elkaar. Dit leidde ik af uit de bis bis gewoonte van begroeting. De maaltijd bestond uit rijst met saus en worst en nagenoeg iedereen at mee. Het was een vermakelijke avond.
Donderdag ochtend was het bewolkt en vielen de eerste regendruppels. De klim begon meteen en leidde naar de Col du Fanget. De afdaling liep voor een groot deel langs de rivier Le Blanch Torrent. Hier zie je mooi, dat dit deel van de Alpen bestaat uit leisteen. Grote helling met fein gruis van de leisteen kom je dan ook tegen. Tegen het middag uur kwam er een gigantische onweersbui. Gelukkig was ik vlak bij een terras om te schuilen. Van de nood een deugd gemaakt en meteen maar even een broodje gegeten. Daarna kon ik de route voortzetten zonder noemenswaardige regen.
Tegen de avond kreeg ik de nieuwe door. Inmiddels is er €11084 gedoneerd. Dank aan jullie allen, die dit toch maar mooi bij elkaar gebracht hebben.
