Vervolg artikel in het Eindhovens Dagblad
Na een heerlijk weekend in Ménil, waar ik vertroeteld werd door Riejeanne en Roeland geassisteerd door Angela, ben ik op zondag ochtend aan de laatste serie van 6 fietsdagen begonnen. De Voie Vert, wederom een oude spoorlijn, brengt mij naar Remiremont. Daar wacht mij een stevige klim over bospaden. Spoedig duikt Epinal op en hier wordt ik naar een kanaal langs de Moexel geleid. Weten jullie waar de naam Moselle/Maas vandaan komt? Mosella dit is in het latijn kleine Maas. Deze stroomt een stuk parallel aan de Moezel. De moesel ontstaat in de Vogezen en is een meanderende rivier in een hele brede beding. Daardoor was hij niet bruikbaar baar voor transport. Daarom is in de tweede helft van de 19e eeuw een kanaal naast de bedding van de Moezel gegraven. Hierdoor konden schepen voor vervoer van goederen zorgen. Let wel schepen van toen. Dit waren in het begin trekschuiten. En als je de sluizen ziet, heb je het over schepen van 5m breed en 20m lang. Ook kwam ik 2maal een aquaduct tegen.
Nu is het gebruik geheel veranderd. Van Epinal tot Nancy zie je geen boten meer. Daarna tot Metz alleen plezier vaartuigen en daarna ook vracht schepen. In het totaal heb in 2 dagen ongeveer 200km langs de Moezel gefietst. Het was toch zeer afwisselend, omdat je steeds wisselt van zijde, allerlei plassen passeert en veelvoud van bruggen tegenkomt daterend uit de periode van de 19e eeuw tot nu. Het is een echt fiets paradijs.
Wij rijden met z’n allen dit schoons voorbij op weg naar het zuiden en zeggen als we Nancy voorbij zijn “gelukkig zijn we het troosteloze noorden voorbij zijn”.
Nu zit ik in Dudelange, Luxemburg, mijn blog te schrijven. Vanavond wordt ik telefonisch geïnterviewd voor een vervolg artikel in het Eindhovens Dagblad. Bedoeling is dat dit samen met een foto van mijn thuiskomst gepubliceerd wordt.
